"Groen is Groen...?"

“De mens leeft, werkt, woont, rust, ademt, groeit en ontwikkelt altijd in zijn of haar omgeving en nooit er buiten. Hij of zij maakt er deel van uit, en de omgeving maakt deel van hem of haar uit, ze zijn onafscheidelijk aan en met elkaar verbonden, wederkerig afhankelijk en in reciprociteit. Als de mens er niet is, is de omgeving er niet, als de omgeving er niet is houdt de mens op te bestaan” (Frits Perls-1893).

Op 25 juni van dit jaar schreef ik al een column over de ‘kantoortuinman’ in relatie tot omgeving en concept.

Mensen en werken

Het hangt dus vooral af van cultuurgebonden zaken en omstandigheden binnen context en moment. Veel organisaties zijn bezig hun kantoren voor die momenten dat mensen er willen komen aan te passen aan veranderende omstandigheden.

De markt biedt voldoende bestaande en ook nieuwe producten aan die bijdragen aan de kantooromgeving die veel geduid wordt als een clubhuis dat vooral ‘comfi’ moet voelen.

Groen

Één van de zaken die al jaren een grote rol lijkt te spelen en veel deskundigen over elkaar heen laat rollen zijn de ‘groenvoorzieningen’ in gebouwen. “Veel groen is gezond, draagt bij aan de luchtkwaliteit en geeft de mens een goed gevoel”. Soms vergeten we dat die voorzieningen ook best om een investering vragen, zeker als we ze voorzien van watergeefsystemen. Het kan ook goedkoper door ambachtelijk werk door die tuinvrouw/man die wat vaker langskomt om met de nodige liefde het groen en daarmee de mensen te verzorgen.

Waarde

We zien groenvoorzieningen die geen water nodig hebben. Mos dat leeft van de lucht? Helaas, gemummificeerd en op een plank geplakt, maar wel met een prijsje. Gaat het dan niet om de fysieke functie van dat ‘groen’. Onderzoek heeft ook aangetoond dat wandvullende foto’s van mooi ‘groen’ ook al een psychologisch effect hebben. En al dat vele ‘groen’ vanwege onderzoek betaald door de leveranciers van datzelfde ‘groen’. Hoeveel echte groenvoorzieningen hebben we trouwens in de woonomgeving? Tenslotte kunnen we helaas niet allemaal op een boerderij of in het bos wonen.

Een bijzonder beeld wordt geschetst in een uitzending van  ‘de keuringsdienst van waarde’ van 7 oktober 2021!

We hebben nog steeds te maken met een gezondheidscrisis met meer effecten en nieuwe maten dan een economische crisis. Was het maar zo makkelijk. De menselijke maat is het rekenmodel. En de mens is meer bewust bezig met (eigen)waarde en echte impact. Laten we de eindgebruiker, waar we het allemaal voor doen, vooral zelf na laten denken over haar of zijn ‘werken’. Dat kunnen ze prima, als je het ze maar goed vraagt.

De tijd dat we wel even op onze zolderkamertjes konden bedenken wat goed voor die ander was, is nu echt voorbij!

Meer informatie: Hans GJ Topée