De 'Club van de Wereld'...?

De club van Rome

Wie het rapport van de Club van Rome niet kent moet even terug in zijn duurzaamheids-geschiedenis. Toen ging het al over Consumeren en Consuminderen, waarbij 50 jaar werd genoemd als de termijn voor uitputting van belangrijke grondstoffen. De 50 jaar zijn voorbij en het lijkt alsof we een beetje hebben zitten slapen. Blijkbaar was er geen noodzaak; we hadden/hebben het te goed. (Welvaart en Meer Meer Meer).

Maatregelen

Bedrijven, maar zeker ook consumenten weten of willen niet, terwijl regels en richtlijnen bekend zijn. Huurders en verhuurders communiceren nog steeds slecht en het merendeel van de gebouwen voldoet niet alleen aan de energielabels maar een groot deel van de gebouwen wordt ook niet (optimaal) gebruikt (functioneel/leegstand). We moeten niet alleen aan energie denken in de vorm van labels, maar vooral over het volume van het gebruik van energie, water en grondstoffen. Labels zeggen helaas niet alles, als de kraan of het raam open staat.

In het programma van Bernard Hammelberg spreekt Mark Didden over duurzaamheid.

ESG

Zo zijn er ook sinds vorig jaar nieuwe Europese richtlijnen voor duurzaamheid (ESG-criteria) waaraan de grote bedrijven (+250 medewerkers) dit jaar moeten voldoen. Het gaat dan om de impact op mens, milieu en een diverse samenleving.

Over de Club van Rome

Wat gaan al deze inzichten betekenen voor werk, concepten, gebouwen, gebruik en verbruik. Hoe ga jij er mee om en hoe is het met jouw waarde- en betekenisvolle verbinding met de wereld, jouw organisatie en jouw dienstenleveranciers?

Ik gun ieder bedrijf zijn eigen “Rome-denker”…!

Laten we vooral echte waarde en gevoel betrekken bij keuzes in al die unieke dingen die we mogen doen. Geen confectie, maar maatwerk…!